Het avontuur is begonnen

Dinsdag 24 juni zijn wij het vliegtuig ingestapt naar Londen. Daar overgestapt op het vliegtuig naar Phoenix. Helaas was de beenruimte in het eerste vliegtuig beduidend meer dan in het tweede vliegtuig. Rond 17:00 lokale tijd kwamen wij aan en hebben wij de huurauto opgehaald. Dit verliep allemaal soepel. Grote bergen moesten er opgereden worden om in Williams aan te komen. Om 22:00 kwamen wij daar aan en zijn toen lekker in bed gedoken. Gelukkig hebben wij besloten dat alleen Marc rijdt, want mijn oogleden had ik niet meer volledig onder controle tijdens de autorit.

Woensdag 25 juni was ik al heerlijk vroeg wakker, 2:00 :). Rond 7:00 zijn wij ons klaar gaan maken om het echte avontuur aan te gaan. Bij een route 66 diner ontbeten waar de bacon volgens Marc niet te versmaden was. Het toilet was erg bijzonder, er zaten namelijk geen deuren in. Wilde je een beetje privacy, dan moest je het gordijntje dicht doen. Daarna in de auto gestapt en naar de grand canyon gereden. Hier gelijk het prachtige uitzicht bekeken en geluncht op de rand van de canyon. Aardig wat angsten overwonnen, althans ik dan.. Marc durft natuurlijk alles. Als het aan deze neuroot ligt iets te veel.
Toen was het tijd voor iets heel gaafs. Een prachtige helikopter vlucht over de immense grand canyon. Ik had het voorrecht om naast de piloot te zitten waardoor ik een geweldig uitzicht had en mooie foto's kon maken. Echt een must als je naar de grand canyon gaat! Voor het diner en het ontbijt voor de volgende ochtend werden er nog wat boodschappen ingeslagen. Dit alles onder het genot van een, laten we het netjes houden, bijzondere cassier. Die tijdens het tergend langzaam afrekenen van onze producten het niet nodig vond om de richting van zijn mond af te wenden van onze appels toen hij met veel gerochel moest hoesten. A fijn, het is vakantie.
'S Avonds gepicknickt op een priveplek bij de canyon. De zon onder zien gaan en daarna onder de prachtige sterrenhemel gelegen. Net als in de film...