Multichannel verslaggeving
Door: Marc
Blijf op de hoogte en volg Marc
30 Juli 2017 | Canada, Vancouver
Welnu, onze eerste echte hele dag in Vancouver begon al vroeg in de ochtend. Doordat het Canadese ritme nog niet helemaal vat heeft op ons, staan we om 7 uur al buiten de hoteldeuren op zoek naar een plek om te ontbijten. Op de hoek ligt een Starbucks, maar dat is iets te voor de hand liggend. Niet veel later zitten we dan ook tevreden aan ons ontbijtje bij een tentje dat bijzonder veel van het Starbucks-concept wegheeft, maar geen Starbucks is. Na het ontbijt hadden we verwacht dat het zondagse leven in Vancouver wel al begonnen zou zijn. Niets is minder waar, en als ware Remy's gaan we op zoek naar de beste deal om een fiets te huren. Na een kort vergelijkend warenonderzoek kiezen we toch ervoor om te kiezen voor de enige verhuur die daadwerkelijk open is op dit goddeloze tijdstip. Een korte test wijst uit dat iedereen behalve Mees een helm zal dragen. Als er wat gebeurt dan kunnen we nog altijd zoiets zeggen als: "I hate to say I told you so, but..."
De fietstocht door Stanley park is de perfecte start van de dag. Er zijn nauwelijks nog toeristen als wij de skyline van onze thuisstad voor twee dagen bewonderen vanaf onze stalen rossen. Zelfs Mees vermaakt zich prima in zijn plastic troon achterop bij papa op de fiets. De vreugde wordt alleen nog maar groter als we vervolgens een aantal heuse totempalen bekijken. Als we na een korte stop verder fietsen wordt ons netvlies gestreeld met een afwisseling van prachtige vergezichten en worden we hier en daar herinnerd aan San Francisco, waar deze stad heel af en toe aan doet denken. De sfeer deze ochtend is uiterst zondags en we slenteren al fietsend de parkring af. Na een decadent koffie'tje en taartje stellen we het eind van de fietstocht nog even uit door lekker op het strand neer te ploffen.
De middag wordt afgetrapt door de fietsen in te leveren. Mees slaapt inmiddels lekker in zijn waggie. Dat geeft ons de kans om ons een weg te banen naar Gastown, een erg gezellig wijkje. Daar aangekomen blijkt het toch echt wel langzaam tijd te worden voor lunch. The old spaghetti factory biedt soelaas in onze zoektocht naar voedsel. Ondanks dat het een keten betreft hebben we hier vervolgens heerlijk, maar vooral veel gegeten in een aardige ambiance. Een korte wandeling door de wijk doet ons realiseren dat we toe moeten geven aan ons gebrek aan ritme, en we keren terug naar onze hotelkamer. Voor de avond weten Nina en ik ons nog even op te laden om de zonsondergang te bekijken op het strand. Zo eindigt de dag met goede gesprekken in drukke doch romantische setting.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley