Free Willie's

Zaterdagochtend, niet uitslapen ;-), want we moesten om uiterlijk half 9 in Telegraph Cove zijn. Er stond namelijk een boottocht op het program. En niet zomaar een tochtje maar een waarbij we hopelijk Walvissen, Orka's en andere dieren zouden kunnen spotten. Na een kopje koffie vooraan in het dorpje was het dan zover. Aan het einde van een heuse historische houten boardwalk met aan beide kanten mooie pandjes en uitzicht over het pittoreske haventje konden we op de boot stappen. De kapitein annex stuurman en Chloe (die van alles over de dieren kon vertellen) hadden zich voordat we de boot opgingen voorgesteld en uitleg gegeven over hoe we ons aan boord moesten gedragen. Ook gaven zij aan dat er ws een hele groep Orka's vertrokken was uit het gebied. Het was dus maar zeer de vraag of we ze zouden zien. Mogelijk wel kans op dolfijnen, zeehonden en zeeleeuwen, misschien ook een Bultrugwalvis. Klinkt in het Engels nog fraaier, humpback whale. Het was nog behoorlijk mistig (deels door rook die er nog hangt van de bosbranden) dus het was sowieso de vraag of we überhaupt iets konden zien. De boot waar wij meegingen kon, zo vertelde de kapitein trots, heel snel varen, stukken sneller dan de andere boot die even voor ons vertrokken was. Aan boord leek het een goed plan om Mees een zwemvest aan te doen. Mees zelf dacht daar zelf echter anders over. Onze daredevil is niet zo van de veiligheidsmaatregelen. Na rustig uit de haven gegaan te zijn voeren we op volle kracht verder. Al snel haalden we de andere boot in (point taken Captain!). Achter de mist scheen de zon, dat gaf een mooi effect maar we zouden liever iets meer zicht hebben. Het werd steeds een beetje beter en na enige tijd...ja hoor een killer whale. Klinkt in het Nederlands een stuk liever, Orka. Het bleef niet bij een exemplaar, de een na de andere orka dook op. We hebben er wel 60 gezien. Onze dag kon niet meer stuk. Het hield echter niet op. We zagen nog een paar bultruggen,walvissen een zeeleeuw, dolfijnen en twee adelaars. Een van de bultruggen gaf een kleine show, hoog uit het water en paraderen met de staartvin. Chloe gaf aan dat dat zelden gebeurt. Wij waren enorm onder de indruk. Mees vond de vogels eigenlijk net zo interessant als de rest. Ook wel wat vermoeiend al dat getuur in het water dus lekker even een tukkie gedaan in de rugdrager bij papa op de rug. 3,5 uur later, een stuk wijzer en diep onder de indruk waren we weer terug in de haven. Geluncht, winkeltjes bekeken en over het marktje gelopen dat er toevallig was en toen weer huiswaarts. Mees heeft nog een knuffeltje van een beer weten te scoren. Boodschappen gedaan in Port McNeill en naar het huisje gegaan. Gedut,gelezen,gekletst, gelachen en heerlijk gegeten. Niet veel later naar bed, zeer voldaan, een dag met een gouden randje!